Léon Stynen

Opleiding Koninklijke Academie voor Schone Kunsten Antwerpen (1915-1921)
Directeur Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedebouw in Antwerpen (1946-1950)
Directeur La Cambre (1950-1964)
Voorzitter Orde van Architecten (vanaf 1963)
Voorzitter Orde van Architecten - provinciale raad Antwerpen

Léon Stynen is een belangrijke vertegenwoordiger van het modernisme in België. Hij ontwierp niet alleen een aantal belangwekkende gebouwen, maar had bovendien een uitgebreide impact via zijn activiteit als lesgever en zijn betrokkenheid bij beroepsorganisaties en internationale netwerken: hij engageerde zich in de Belgische afdeling van de Congrès Internationaux d'Architecture Moderne (CIAM), in de Société Belge des Urbanistes et Architectes Modernistes (SBUAM) en de Hoge Raad van de Stedenbouw, en was de eerste voorzitter van de Orde van Architecten, die in 1963 werd opgericht.
Stynen studeerde architectuur aan de afdeling bouwkunst van de Academie van Antwerpen waar hij in 1948 directeur werd. In 1950 werd hij directeur van het Brusselse Hoger Instituut voor de Sierkunsten van Ter Kameren.

Hij was al jong zeer succesvol en realiseerde in zijn lange loopbaan een groot aantal projecten. Zo zijn er enkele spraakmakende woningen in het Antwerpse tijdens het interbellum, de voormalige BP-building aan de Jan Van Rijswijcklaan en de Electrabelbuilding aan de Mechelsesteenweg in Antwerpen. Ook de Casino’s van Oostende, Knokke en Blankenberge zijn van zijn hand.

In 1958 kreeg Stynen de opdracht voor het Koninklijk Muziekconservatorium dat in 1968 opende. Later vonden ook BRT Radio 2 Antwerpen en het Internationaal Kunstcentrum deSingel hier onderdak. deSingel werd in 1980 officieel geopend. Het verfijnde brutalisme van het gebouw was Stynens hommage aan Le Corbusier, zijn inspiratiebron en vriend. Stynen realiseerde dit complex in nauwe samenwerking met zijn assistent Paul De Meyer. Andere realisaties vanaf de jaren 1950 zijn het flatgebouw De Zonnewijzer in Antwerpen (1955), het sociaal huisvestingscomplex in Kessel-Lo (vanaf 1956) en het Esso Motor Hotel (1969).

Naast architect was Stynen ook actief als meubelontwerper. Zijn stoel 'SL58', ontworpen voor Staatman, Loral & Cie te Antwerpen, werd gepresenteerd tijdens Expo 58 in Brussel.
Tijdens het Léon Stynen jaar bracht Bulo een herinterpretatie van deze stoel op de markt. Deze versie werd opgenomen in de tentoonstelling 'Léon Stynen, architect' in deSingel en maakte deel van de Bulo stand tijdens INTERIEUR 18.