Organisatie, Hoger Instituut voor Stedenbouw

Met het regentbesluit van 1 augustus 1946 werd het Hoger Instituut voor Stedenbouw opgericht. Enkele dagen later werd ook de School voor Bouwkunst en Stedenbouw opgericht (10 augustus 1946). De wettelijke bepaling van de inhoud van de architectuuropleiding en het diploma tot architect eind jaren 30, had voor een splitsing tussen het architectuur- en kunstonderwijs gezorgd - het stedenbouwkundig onderwijs werd eveneens in een aparte instelling ondergebracht. Léon Stynen was aangesteld als bestuurder van deze twee nieuwe autonome instellingen. Door vertragingen bij de uitwerking van het leerprogramma, de aanpassing van de lokalen en benoemingen startten de lessen aan het Hoger Instituut voor Stedenbouw pas in oktober 1947. Het stedenbouwkundig onderwijs had -anders dan het bij wet vastgelegde architectuuronderwijs- geen wettelijk statuut. Het was toegankelijk voor de houders van een architectuurdiploma en de houders van een universitair diploma. Naast basisleergangen in planologie en de praktijk der urbanisatie, werden zes vakken over de wetenschap en technieken i.v.m. stedenbouw onderwezen: het gebouw en zijn omgeving, de geschiedenis van de stedenbouw, de wetgeving, de aardrijkskunde, de openbare werken, de beplantingen. Bij KB van 5 mei 1952 werden de School voor Bouwkunst en Stedenbouw en het Hoger Instituut voor Stedenbouw samengevoegd tot het Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedenbouw te Antwerpen.