Elisabeth De Saedeleer

Elisabeth de Saedeleer was een Belgisch textielontwerper, kunstschilder en docent. Ze was de dochter van kunstschilder Valerius De Saedeleer, bevriend met Henry Van de Velde. In 1914, toen Elisabeth de Saedeleer 12 jaar oud was, verhuisde haar familie van België naar Rhydyfelin (Wales). Haar vader kwam daar in contact met het gedachtegoed van de arts-and-craftsbeweging, via een vroegere medewerker van Wiliam Morris. Zo leerde ze weven in Engeland aan de Londen School of Weaving, een weefschool opgericht door de kunstenaar William Morris.

In 1921 keerde de familie terug naar België en richtte een weefatelier op in Etikhove. Valerius doopte zijn villa om tot 'Villa Tynlon', Welsh voor "villa aan het einde van de straat". Het atelier groeide uit tot een onderneming op artistieke grondslag (Société de Tapis d’Art De Saedeleer). Al van bij de oprichting van het atelier in Etikhove verzekerde Elisabeth het artistieke niveau van de tapijten en werkte hiervoor samen met bevriende kunstenaars. In 1926 werd ze door Henry Van de Velde betrokken bij zijn onderwijsprojecten in La Cambre. Ze doceerde er textielcursussen waaronder de lessen weef- en tapijtweefkunst.

In 1946 verhuisde Elisabeth De Saedeleer naar Brussel waar ze een eigen atelier inrichtte in Elsene. De naam werd aangepast tot 'Atelier et Ecole de Tissage Elisabeth De Saedeleer'. Naast het weven van tapijten werden er ook weefopleidingen verzorgd. In 1955 nam ze deel aan het Eerste Nationaal Salon voor Modern Sociaal Meubel van het Museum voor Sierkunst in Gent onder het conservator Adelbert Van de Walle. In 1956 nam ze opnieuw deel aan het Tweede Nationaal Salon voor Modern Sociaal Meubel. Hier voorzag Elisabeth De Saedeleer de tentoongestelde zitkamer van Emile Veranneman (1924-2004) van een handgeweven tapijt.

Op 30 mei 1970 opende Elisabeth in de omgeving van de 'Villa Tynlon' in Etikhove het ‘Centrum voor Kunst en Kunstambachten Valerius De Saedeleer’, een hommage aan haar vader en om de glorietijd van de jaren 1920-1930 te laten herleven. Na de dood van Elisabeth werd het centrum gesloten.