Organisatie, Meubelbedrijf Van Den Berghe-Pauvers

De oudste vermelding van activiteiten van het meubelbedrijf Van Den Berghe-Pauvers in de houtbranche gaan terug tot Joannem Baptista Vanden Berghe (1742-?). Hij ontpopte zich tot een vakkundig houtzager en gaf deze kennis door aan zijn kinderen. Sinds 1850 verhuisde het bedrijf van het landelijke Dikkevenne naar Gent. In 1907 vestigde het bedrijf zich onder leiding van Désiré (1867-1959) en Florimond Vanden Berghe in de Meibloemstraat in Gent. De zoon van Désiré, Albert (1906-1985) koos voor een modernere vormgeving dan zijn vader en werkte daarvoor tussen 1925 en 1940 onder meer samen met Gaston Eysselinck en Huib Hoste. In 1938 kreeg Albert de leiding over de zaak. Naast meubels ontwierp en vervaardigde het bedrijf ook interieurs.

In de jaren 1950 en 1960 lag het bedrijf mee aan de basis van een vernieuwende beweging in de meubelsector, het zogenaamde ‘sociaal meubel’. Doelstelling was om eigentijdse, kwaliteitsvolle meubelen aantrekkelijk en bereikbaar te maken voor de middenklasse, als een reactie op de gangbare meubelen in neostijlen. Van Den Berghe - Pauvers werkte in dat kader mee aan tentoonstellingen en voordrachten, georganiseerd door de Boerinnenbond en de Katholieke Arbeidersvrouwen (KAV). Ze exposeerden op het Nationaal Salon voor Moderne Sociale Meubelkunst te Gent (1955, 1956, 1957) en op Expo 58. De samenwerking met vooruitstrevende ontwerpers als Emiel Veranneman en Jos De Mey past in diezelfde context.

Van den Berghe-Pauvers werkte ook samen met Gentse architecten Robert Verbanck (1911) en François Meirle (1903-1968) en met de Franse architect en industrieel ontwerper Jean Prouvé en Willy Van Der Meere. Verschillende ontwerpen van de meubelfabrikant werden bekroond met 'Het Gouden Kenteken', waaronder in 1959/1960 voor een stoel ontworpen door Rik Gerard. Zo'n 20 objecten van de meubelfabrikant werden geselecteerd door het Design Centre. Er werden ook een viertal meubels geselecteerd door het Instituut voor Industriële Vormgeving.

De twee zonen van Albert, Dries (1943) en Bob (1947), volgden eveneens een opleiding tot meubelontwerper en sinds 1967 staan zij mee in voor het ontwerp van de Van den Berghe-Pauvers creaties.
Het meest bekende meubel van Van Den Berghe-Pauvers, de 'Cirkante Tafel', is een ontwerp van Bob Vanden Berghe uit 1976. Hun ontwerpen werden ook verdeeld door de Deense winkelketen Tranekaer.
Voor Mirodan ontwierpen zij een collectie lage tafels. Ze waren ook vertegenwoordiger in België van het Deense Tranekaer Furniture en het Deense Erik Jorgensen.

Het bedrijf nam deel de Biennale INTERIEUR 68, INTERIEUR 70, INTERIEUR 74 te Kortrijk. Tijdens INTERIEUR 78 werden o.a. de 'Cirkante Tafel' en het wandmeubel 'Socrates' getoond. Deze ontvingen nadien een label van het Design Centre in Brussel. In 1979 namen zij deel aan de tentoonstelling 'Belgische meubelen van de 20e eeuw, van Henry Van de Velde tot heden' in 1979 en de tentoonstelling 'Belgisch Design' te Eindhoven in 1981, beide georganiseerd door het Design Centre. Ze namen ook deel aan INTERIEUR 80, INTERIEUR 82, INTERIEUR 84, INTERIEUR 86, INTERIEUR 88, INTERIEUR 90, INTERIEUR 92, INTERIEUR 94, INTERIEUR 02 en INTERIEUR 06.

In 2011 werd het bedrijf stopgezet, omdat het intussen zonevreemd was in de Gentse volkswijk Brugse Poort, de opvolging niet verzekerd was en het steeds moeilijker werd goede vakmensen te vinden.