Albert Bontridder

Albert Bontridder was 25 jaar de trouwe medewerker van Jacques Dupuis wiens projecten hij minutieus uitwerkte en opvolgde. Vaak was zijn inbreng echter groter dan die van Dupuis. Bontridder groeide op vlak bij de woonwijk Het Rad in Anderlecht en hij studeerde architectuur in de Sint-Lucasscholen, hoewel zijn voorkeur eigenlijk uitging naar La Cambre. Bontridder zou het gemis in zijn opleiding zelf volmaken met uitgebreide kunsthistorische lectuur en architectuurpublicaties. 

In 1942 werd hij tewerkgesteld in het Commissariaat-Generaal voor de wederopbouw en in 1943 verplicht in Duitsland. De befaamde modernist Paul-Amaury Michel keerde lichamelijk verzwakt uit Büchenwald terug en liet voortaan de uitvoering van al zijn projecten aan medewerkers over. Bontridder was één van hen. Tien jaar lang werkte hij in het bureau van Michel dat het trefpunt was voor de Belgische modernisten en ontmoette daar de groten van toen: Hoste, van de Velde, Jacqmain, Thirion. Intussen publiceerde hij zijn bevindingen over architectuur in tijdschriften en startte hij mee het avant-garde blad Architecture 52 dat uitsluitend eigentijds werk bracht. De naoorlogse tijd was echter een overgangsperiode waar men het midden zocht tussen respect voor het verleden en geloof in vernieuwing. Administratieve regelgeving maakte die laatste omzeggens onmogelijk. Bontridder schreef zijn onmacht neer en uitte zijn ongenoegen over stedenbouw, administratie en bouwkwaliteit. 

In 1953 stond Bontridder als vertegenwoordiger van de SBUAM mee in voor het ontwerp van de modelwoning op het Salon van het Kinderwelzijn, van de Jeugd en van het Gezin in het Paleis voor Schone Kunsten in Brussel. 

In 1956 zocht hij Dupuis op die hij bewonderde. Bij de eerste ontmoeting kreeg Bontridder al een af te werken voorontwerp van een woning mee. Het werd de eerste opdracht van 25 jaar samenwerken aan een 65-tal projecten waarvan er 40 gerealiseerd werden. Bontridder werkte de vaak rudimentaire schetsen van Dupuis nauwgezet af en herwerkte projecten in de geest van dupuis.

Bontridder sprak perfect Nederlands en Frans en vormde zo een brug tussen Vlaams en Waals cultuurgedachtegoed. 

Bontridder werkte ook mee aan grote projecten zoals de modelwijk op de Heizel, Expo '58-paviljoenen en de VUB-faculteit menswetenschappen. Op Expo 58 ontwierp hij i.s.m. Jacques Dupuis het Paviljoen van de Sociale Huisvesting en Gezondheid. Door de associaties met andere bleef zijn persoonlijk oeuvre beperkt. Zijn woning in Sint-Genesius-Rode zou een eerste vermelding krijgen in de Van de Ven-prijs. Hij bouwde voor kunstenaar en schrijvers als L.P. Boon, Marc Galle, Marcel Wouters e.a. Voor Hugo Claus ontwierp hij een bijzondere schrijfkamer waarvan Claus zei dat het een gedicht was om aan de muur te hangen. Het werd echter nooit gerealiseerd. 

Bontridder schreef een monografie van Léon Stynen en het boek De hedendaagse bouwkunst in België. Hij schreef ook gedichten.