Organisatie, Interfacultair Instituut voor Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening (IISRO) (KU Leuven)

Bij de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog was er een groeiende vraag naar een professionele stedenbouwopleiding. In 1960 werd aan de KU Leuven het IISRO (Interfacultair Instituut voor Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening) opgericht, onder impuls van Paul Felix en geografen Lambert Polspoel en Modest Goossens. Het ging om een interfacultair instituut, dat dus niet in eerste instantie samenhing met de architectenopleiding (ingenieur-architect) die sinds het laatste kwart van de negentiende eeuw aan de KU Leuven ingericht werd binnen (voorgangers van) de Faculteit Toegepaste Wetenschappen. Om financieringsredenen werd het IISRO in 1961 bij Faculteit Toegepaste Wetenschappen gevoegd.

Het instituut zorgde rond 1982 voor een opleiding op universitair niveau. Studenten dienden houder te zijn van een universitair diploma, een diploma van architect of van industrieel ingenieur om aan de opleiding te beginnen. Iedere kandidaat diende vooraf ook een toelatingsexamen af te leggen. De opleiding duurde twee jaar, waarvan het eerste jaar bestond uit een voltijdse opleiding en het tweede jaar uit een stage, praktijkwerk en werkcolleges. Studenten rondden hun opleiding af door het schrijven van een scriptie, waarna ze een masterdiploma in stedebouw en ruimtelijke ordening behaalden. Het was ook mogelijk om aan het IISRO een doctoraat te behalen in de stedebouw en ruimtelijke ordening.

Het curriculum van het instituut was heel erg gericht op het eigen vakgebied, en er was relatief weinig architectuur opgenomen in het curriculum. De medewerkers hadden dan ook vaak een achtergrond in sociologie, geografie of economie. De accenten van de opleiding werden gelegd op theoretische verdieping en op praktijkervaring. Er waren drie specialisatierichtingen: stedenbouwkundige ontwerpen, technische infrastructuur en planologie. Pas door gemeenschappelijke postgraduate opleidingen kwam de opleiding en de onderzoeksgroep dichter bij andere onderzoeksgroepen van het departement architectuur. Vanaf het academiejaar 1981-1982 kwamen de afdeling architectuur en het IISRO samen in het nieuwe departement Architectuur Stedenbouw en Ruimtelijke Ordening (ASRO).

IISRO was ook een onderzoeksinstituut. Er werden studies geschreven over de gewestplannen, huisvestingsstudies, verkeersonderzoeken, toeristische projecten in binnen- en buitenland, computercartografie, beleidsprogramma's voor fundamenteel onderzoek en typologieën van de woonomgeving. In de jaren 1970 werd het accent vrij exclusief gelegd op een eerder procedureel gerichte planningstheorie. Er was ook een onderzoekstraject rond stedenbouwtheorie- en geschiedenis. Hierbij werd vooral gewerkt rond welbepaalde thema's, die in studentenverhandelingen werden uitgediept. Via het Centrum voor Stedebouwkundige Geschiedschrijving werden de resultaten van dit onderzoek omgezet in tentoonstellingen en publicaties.

Tussen 1967 en 1984 gaven het Interfacultair Centrum voor Stedenbouw, Ruimtelijke Ordening en Ontwikkeling van de UGent en het IISRO van de KU Leuven het tijdschrift Stero uit.

Docenten aan het IISRO waren onder andere:
Renaat Soetewey, vanaf 1960
Louis Albrechts
Jef Van den Broeck
Marcel Smets