Identificatie Organisatie Profiel Belgische onderwijsorganisatie in Brussel Referentienummer act-0001011 Achternaam / organisatienaam École nationale supérieure d'Architecture et des arts décoratifs de La Cambre, Brussel Geboortedatum / datum van oprichting 1926 Alternatieve naam ENSAAD ENSAAV ENSAV Ecole nationale supérieure d'Architecture et des Arts Visuels de La Cambre Ecole nationale supérieure des arts visuels Hoger Instituut voor Sierkunsten van Ter Kameren, Brussel Hoger Nationaal Instituut voor Architectuur en Beeldende Kunst Hoger Nationaal Instituut voor Architectuur en Sierkunsten Hooger Nationaal Instituut voor Architectuur en Sierkunsten ISACF ISAD ISAE Inistitut supérieure des Arts décoratifs de La Cambre, Brussel Institut supérieur d'Architecture de l'Etat-La Cambre Institut supérieur d'Architecture de la Communauté française-La Cambre Institut supérieur d'architecture de l'Etât, Brussel La Cambre Nationaal Hogere School voor Bouwkunst en Sierkunsten Nationale Hogere School voor Bouwkunst en Decoratieve Kunsten École nationale supérieure d'Architecture et des arts décoratifs de La Cambre, Brussel Nationaliteit Belgisch Biografie / organisatiegeschiedenis Het Institut supérieure des Arts décoratifs (ISAD) werd in 1926 opgericht door de overheid, onder impuls van de socialistische minister Camille Huysmans en Henry Van de Velde. De lessen vonden plaatsen in de Abdij van Ter Kameren te Brussel, gelegen aan de Louizalaan. Deze groeide uit tot een ‘citadel’ van moderne architectuur, aangevoerd door Henry Van de Velde tussen 1926 en 1936, geïnspireerd op zijn ervaringen in Weimar. De schoolde telde 80 leerlingen vanaf het eerste schooljaar in 1927 en een diversiteit aan kunstopleidingen. De eerste architecten studeerden er af vanaf 1930 en werden er onderwezen door befaamde architecten zoals H. Hoste, V. Bourgeois en L.H. De Koninck. Er werd van bij de oprichting in 1926 ook stedenbouw gedoceerd (o.a. door Louis Van der Swaelmen, Raphaël Verwilghen, ...). Van de Velde werd opgevolgd door Herman Teirlinck. La Cambre voedde zich met maatschappelijke en culturele evoluties, en de aandacht van het onderwijs kwam steeds meer te liggen op de ontwerpkwaliteiten. De derde directeur van La Cambre was Leon Stynen omstreeks 1950-64. Onder R.L. Delevoy, tussen 1965 en 1979, behield de school haar eigenheid en werd ze betrokken bij de toenmalige stedenbouwkundige debatten te Brussel. Hij hernoemde ze tot Ecole nationale supérieure d’Architecture et des Arts visuels in 1967. De school kwam in het gedrang, maar kon in 1980 heropenen als Insitut supérieur d’Architecture de l’Etat, met P.E. Vincent aan het hoofd ervan. Er voltrok zich wel een scheiding tussen architectuuropleiding en de andere disciplines. De architectuurschool verhuisde onder de naam Institut supérieur d’architecture de la Communauté française naar het Flageyplein. De andere kunstdisciplines zijn gegroepeerd onder de Ecole nationale supérieure des arts visuels, die zich nog steeds bevindt aan de Louizalaan, en werd achtereenvolgens geleid door Joseph Noiret (1980-1992), France Borel (1992-2002) en Caroline Mierop (2003). Is archiefvormer van Schoolarchief La Cambre-Ter Kameren, bewaard door Bibliothèque et Collections de l’ENSAV - La Cambre Bronnen en literatuur https://fr.wikipedia.org/wiki/La_Cambre_(école) (laatst geraadpleegd op 24/03/2022) Bronnengids Architectuuronderwijs Vlaanderen (2012). Sterken, Sven. Stedenbouw als instrument van sociale regeneratie. Gaston Bardet en het Institut supérieur d'urbanisme appliqué. 2012. Referenties in andere databanken Wikidata https://www.wikidata.org/wiki/Q2324410 ODIS http://www.odis.be/lnk/OR_17763 Gecontroleerde trefwoorden Beroepen of funties 19 - onderwijsorganisatie (organisatie) 21 - archief (organisatie) Disciplines Architectuur Stedenbouwkunde Gemeentes Brussel (België > Brussel > Brussel-Hoofdstad > Brussel-Hoofdstad > Brussel)