Jean-Pierre Blondel

Jean-Pierre Blondel studeerde in 1946 af als architect aan La Cambre bij Charles Van Nueten. Hij begon zijn loopbaan als medewerker van Jean De Ligne bij de naoorlogse heropbouw van Sankt Vith en Büllingen. In 1948 vestigde Blondel zich als zelfstandig architect; in 1951 studeerde hij bij De Ligne af als stedenbouwkundige.

In 1953 ging Jean-Pierre Blondel een samenwerkingsverband aan met echtgenote Odette Filippone en Lucien-Jacques Baucher. Met de associatie Baucher-Blondel-Filippone ontwierpen zij onder andere een aantal landhuizen. Andere projecten zijn het Marie-Thumas-paviljoen en het Informatiepaviljoen voor Expo 58 in Brussel, waarvoor werd samengewerkt met René Sarger.
Een aantal van hun projecten werden met prijzen bekroond, waaronder het kantoorcomplex van het Commissariaat-Generaal, dat in 1958 de architectuurprijs Van de Ven kreeg en in 1960 de Belgische Houtprijs.

Voortbouwend op de residentie Vincennes aan de Louizalaan te Brussel (1962-1965), ontwierpen Blondel en Filippone een aantal gesofisticeerde flatgebouwen, waaronder Les Terrasses (1967-69) en La Galaxie (1984-86) in Ukkel.

Samen met Raymond Marie Lemaire, Bernard de Walque en Pierre Laconte vormden zij de groep Urbanisme Architecture. Tussen 1968 en 1975 werkte de groep aan de stedenbouwkundige ontwikkeling van Louvain-la-Neuve stedenbouwk. In 1978 kregen ze hiervoor de Prix International Abercrombie.

Vanaf 1982 was Jean-Pierre Blondel professor aan de I.S.A.E.- La Cambre. Sinds 1984 was hij verantwoordelijk voor de lessen aan het Institut d’Urbanisme (ULB).