Paul Smekens

Paul Smekens bouwde een gematigd modernistisch oeuvre uit in en rond Antwerpen. Zijn opleiding reikte hem verschillende invloeden aan, meer bepaald de impact van de Antwerpse Academie, de Franse Beaux-Artstraditie in Parijs en de invloed van eigentijdse en rurale Nederlandse bouwtradities en het oeuvre van de voornaamste architecten, zoals Berlage en Dudok. Aldus is zijn vroege oeuvre erg divers en eclectisch. Met Jan Jacobs realiseerde hij het kasteel Fester in Kapellenbos (1919) en het appartementsblok Résidence La France (1922) aan de Jan Van Rijswijcklaan in Antwerpen. Zijn eigen praktijk vatte in 1921 aan met de bouw van twee tuinwijken, de arbeiderswijk Essenhout in Kapellen en de villawijk Vredenburg in Kalmthout. Voor het woningcomplex in de Arthur Goemaerelei in Antwerpen (1927) ontwierp hij zelf het interieur en meubilair in art decostijl. Met het huis Neefs te Antwerpen won hij de Architectuurprijs Van de Ven in 1929. Hij ontwikkelde een pragmatisch, gematigd en functioneel modernisme. Smekens werd ook aangesteld als uitvoerend architect van Le Corbusiers woning Guiette (1926-27). In de jaren 1930 bouwde hij enkele interessante woningen en appartementsgebouwen in de nieuwe Tentoonstellingswijk, zoals ondermeer een complex met eigen woning aan de Camille Huysmanslaan (1934).

Na de Tweede Wereldoorlog nam de modernistische houding in zijn oeuvre af en realiseerde hij functionele ontwerpen met zijn zoon Jan, zoals de flatgebouwen van de firma Amelinckx. Met Hendrik Wittocx realiseerde hij het Zeemanshuis in Antwerpen in de jaren 1950.

Als docent was hij tussen 1939 en 1955 werkzaam aan het Hoger Instituut voor Schone Kunsten. Hij was er bevoegd als titularis van het eerste jaar, waar hij er vooral naar streefde de leerlingen zich te laten uitdrukken in diverse materiaalsoorten, en pas in laatste instantie van het tekenkundige aspect de overstap te maken naar een ontwerp. Smekens was ook actief in beroepsverenigingen en als auteur.