Flor Van Reeth

Van Reeth werd vanaf 1900 opgeleid aan de avondleergangen van de Antwerpse academie, toen nog beheerst door de professoren Pieter Dens, Eugeen Geefs en Jules Bilmeyer. Vanaf 1905 kreeg hij zijn opleiding in het atelier van de Borgerhoutse architect Frans Mertens. Door zijn contacten met De Scalden waarvan hij vanaf 1907 ook effectief lid was, kwam hij in aanraking met vernieuwende stromingen in de decoratieve kunsten, de Arts and Crafts in het bijzonder.
Daarnaast werd Van Reeth sterk beïnvloed door de traditionele, landelijke architectuur die zich vooral op vlak van sfeer manifesteerde.
Zijn eerste zelfstandige realisatie werd de verbouwing van het oude gemeentehuis met school van Boechout tot een herberg met feestzaal De Teniersvrienden (1905). Zijn ontwerpen voor het landhuis van Maurice Maeterlinck in Neuilly-sur-Seine, het zogenaamde Kalme Witte Huis, zijn ook sterk beïnvloed door de traditionele architectuur.
In 1908 richtte Flor Van Reeth het tijdschrift De Bouwgids op, waarin hij zijn visie op Belgische architectuur en de aandacht voor de 'eigen landaard' verwoordde. Hij liet erin ook zijn voorkeur blijken voor gematigede hervormers zoals Antoine Pompe en Fernand Bodson.
In 1909 bouwde Van Reeth zijn eerste eigen woonhuis, De Witte Vaas in Mortsel.
Vanaf 1909 vervulde Van Reeth de functie van gemeentearchitect van Mortsel. Later nam hij, wegens administratieve problemen en tegenkanting, ontslag en verhuisde naar Antwerpen.
Omstreeks 1912 bouwde hij het merkwaardige woonhuis het Angelus te Boechout.
In samenwerking met J. Huygh en M. Dieltiëns ontwierp hij in 1921 de tuinwijk Zuid-Australië in Lier.
Zijn eigen woning in Deurne (1923-1924) verraadt een beïnvloeding van art deco maar het interieur is nog grotendeels bepaald door traditioneel-Vlaamse vormgeving.
In 1924 stichtte hij samen met Ernest Vander Hallen en Felix Timmermans de kunstenaarsgroepering De Pelgrim. Het meesterwerk van de beweging is ongetwijfeld de Boodschapkapel voor de zusters annonciaden te Heverlee (1930-1931), gerealiseerd in samenwerking met Eugeen Yoors, Albert Servaes en Rie Haan.
Nadien volgende nog de kapel voor het Sint-Lievenscollege (1931-1932), de Walburgiskerk te Antwerpen (1936) en de Heilig-Hartkerk te Lier (1937-1939).