Judith Roque-Gourary

Judith Roque-Gourary is geboren Ruslandm maar vanwege de Russische revolutie in 1917, vluchtte ze met haar familie naar Italië. Haar moeder en jongste broer verhuisden naar België in 1935, gevolgd door haar broer in 1937. Zelf is ze naar België verhuisd in 1938.

Na studies in zowel Duitsland als Oostenrijk, moest ze noodgedwongen uit Wenen vertrekken vanwege de 'Anschluss', de annexering van Oostenrijk bij Duitsland. Haar familie was Joods en de situatie werd te onveilig om er nog langer te blijven. Ze had nog drie testen te gaan tot het behalen van haar diploma. Ze kon haar opleiding afmaken aan La Cambre (Ecole nationale supérieure des arts visuels de La Cambre) te Brussel in 1940. Na de 2e wereldoorlog trouwde ze er met Jean Roque.

Na de Tweede Wereldoorlog werkte Roque-Gourary samen met Jean Nicolet-Darche. Samen ontwierpen ze onder andere residentie de Mol (St. Gillis, België, 1947) en residentie Gaullet (Wasmuel, België, 1949). Daarna richtte ze haar eigen praktijk op. Eerst werkte ze aan enkele nieuwbouwprojecten, later veranderde ze de focus van haar werk. Ze specialiseerde zich in renovatie en modernisering van woningen uit de 19e & 20e eeuw tijdens de reconstructie-periode na de 2e wereldoorlog. Tijdens deze periode heeft ze onder andere de woning Van Den Hecke (Brussel, 1949) ontworpen. Samen met haar echtgenoot Jean Roque, heeft ze ook talloze ontwerpen uitgevoerd, onder andere voor winkels, kleding en couture boetieks, interieurs voor appartementen, zelfs enkele ontworpen voor textielmotieven.

Roque-Gourary was lid van de International Union of Women Architects (UIFA) voor wie ze een prominente spreker was. In 1978 richtte ze de Union des Femmes Architectes de Belgique op en was er voorzitter tot 1983.