Organisatie, School voor Bouwkunst en Stedenbouw

De School voor Bouwkunst en Stedenbouw werd opgericht met het Regentbesluit van 10 augustus 1946. De School ontstond door de verzelfstandiging van de architectuurafdeling van de Academie en het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen (beide scholen bleven hierna wel voortbestaan als kunstschool). De aanzet hiervoor was enkele jaren eerder gegeven: n.a.v. de bescherming van het diploma (1936) en de titel en het beroep van architect (1939) was eind jaren dertig een nieuw programma voor de architectuuropleiding opgesteld. De invulling van dit opleidingsprogramma en de uitbreiding van het professorenkorps (met o.a. Léon Stynen, Paul Smekens, Jan de Braey en Henri Wittocx; zij vervoegden o.a. Jos Smolderen, Pol Berger, Antoine De Mol in de afdeling architectuur) luidde vanaf academiejaar 1939-1940 een periode van vernieuwing in aan de Academie en het Hoger Instituut. Deze vernieuwing leidde enkele jaren later tot een breuk tussen de architectuur- en kunstopleidingen. De nieuwe architectuurschool werd voorlopig ondergebracht in het hoger middelbaar onderwijs, en in 1949 bevorderd tot het hoger onderwijs. De komende decennia zou de School voor Bouwkunst en Stedebouw enkele keren een nieuwe naam krijgen: met het KB van 5 mei 1952 werd ze (door samenvoeging met het Hoger Instituut voor Stedenbouw) het ‘Nationaal Hoger Instituut voor Bouwkunst en Stedebouw’ (NHIBS) en later, volgens het KB van 29 december 1977, het ‘Hoger Architectuurinstituut van het Rijk’ (HAIR). Het Henry van de Velde-Instituut werd in 1991 de opvolger van het HAIR.