Organisatie, Orfèvrerie Wiskemann S.A.

De geschiedenis van Wiskemann gaat terug tot 1690, het jaar waarin het bestaan van een familie van edelsmeden met de naam Wiskemann werd geattesteerd in het Duitse Kassel. Een eeuw later trok meestersmid Heinrich Wiskemann-Van Hessen naar het Zwitserse Zürich. Heinrichs kleinzoon, Otto Léonard stichtte in 1872 een fabriek op Belgische bodem. Tot 1890 was Wiskeman gevestigd in Brussel, nadien verhuisden zij naar Vorst. Behalve objecten in massief zilver en verzilverd metaal, produceerde het bedrijf ook een reeks keuken- en tafelproducten van roestvrij staal, met name bestemd voor hotels en voor scheepvaart- en cruisemaatschappijen. In 1974 nam de Britse groep Derek Hartle de activiteiten van Wiskemann over. Na 10 jaar legden zij de boeken neer. Tussen 1980 en 1983 besloot het Brusselse Gewest in de edelsmeedkunst te investeren door verschillende huizen uit de streek onder het Wiskemann-label samen te brengen, zijnde Delheid, Wolfers en Wiskemann. In 1984 ging dit conglomeraat failliet en kreeg Mills de kans de firma over te nemen en de activiteiten voort te zetten. Het merk Wiskemann vormt nadien een amalgaam van collecties uit de catalogi van Delheid en Wiskemann, aangevuld met stukken van externe ontwerpers, waaronder Bataille&ibens en Siegfried De Buck. In 1989 verhuisde het atelier naar Ruisbroek. Onder leiding van een drietal edelsmeden, waaronder Gustave Serre, werden o.a. reprorducties van oude stukken gemaakt.

Orfèfrerie Wiskeman was o.a. vertegenwoordigd op Expo 58. Hun ontwerp 'Country Club' werd geselecteerd door het Design Centre en kreeg een onderscheiding van de Nationale Federatie voor Kunst- en Scheppingsambachten.