Stef Vanstiphout

Zijn vader, Jef, was leraar technisch tekenen aan het Technisch Instituut Heilig Hart en later ook aan het Sint-Jozefscollege. Het gezin woonde in de Ambachtsschoolstraat 12. Stef was een natuurtalent. Als tiener versierde hij de stoepen van de straat met krijttekeningen van Suske en Wiske. Hij was toen al een grote bewonderaar van de striptekenaars Willy Vandersteen en Marc Sleen. Van de gedetailleerde tekenstijl van Sleen, met de soms verborgen kleine grapjes, is in zijn vroege tekeningen dan ook de invloed terug te vinden. Hij volgde lager middelbaar onderwijs in het Sint-Jozefscollege in Hasselt en trok als 16-jarige in 1947 naar Sint-Lucas in Luik voor een opleiding als tekenaar en illustrator.

Als student maakte hij veel gelegenheidstekeningen zoals karikaturen van zijn vrienden en nieuwjaarskaarten. Toch verkende hij in het kader van zijn opleiding ook andere artistieke horizonten. Zoals een linosnede uit 1951 toont had hij inmiddels ook kennis gemaakt met het werk van Frans Masereel. In 1952 vervulde hij, eveneens in Luik, zijn militaire dienstplicht. Tijdens die periode versierde hij de kantine met humoristische fresco’s van het soldatenleven en begon hij als freelancer te werken voor het weekblad Robbedoes en de Zuid-Nederlandse uitgeverij in Mechelen. Ook voor het rechtse, Vlaams-nationalistische weekblad Het Pallieterke uit Antwerpen maakte hij in die tijd zijn eerste tekeningen, illustraties bij de film- en toneelkritieken.

Na zijn huwelijk met Gerrie Haenen in 1956 verhuisde hij naar Mechelen en kort daarna naar Antwerpen. In 1957 werd hij vaste medewerker bij Het Pallieterke. Het weekblad publiceerde nooit foto’s en alle illustraties moesten dus van de tekenaars komen. Stef nam hiervan bijna een kwart eeuw het leeuwenaandeel voor zijn rekening. Tussendoor vervulde hij nog illustratieopdrachten voor de uitgeverijen Van In, De Standaard en Heideland.

In 1981 werd hij ernstig ziek en moest alle tekenactiviteit stopzetten. Hij overleed op 9 augustus 1995 in Mortsel.