Jean-Baptiste Bethune

Jean-Baptiste Bethune werd geboren in 1821, als oudste zoon van Felix Bethune. Samen met zijn broer Felix volgde hij privéonderwijs bij de Ier Michel Breen die hen zijn liefde voor geschiedenis en oudheid in het algemeen, en de gotische kunst als uiting van het christendom in het bijzonder, bijbracht. Op zestienjarige leeftijd trok Jean-Baptiste naar Leuven om er rechten te studeren. Deze studies zou hij wegens ziekte stopzetten in 1843.

Twee jaar later werd hij te Brugge benoemd tot privésecretaris van de toenmalige gouverneur van West-Vlaanderen. Hij leerde er ook Emilie van Outryve d'Ydewalle kennen, met wie hij in 1848 huwde. Samen kregen ze negen kinderen, van wie maar liefst vier een politieke carrière uitbouwden:

Jean-Baptiste de Bethune (1853-1907) studeerde rechten en was een tijdlang burgemeester te Oostrozebeke. De laatste jaren van zijn leven werkte hij als gouverneur van de provincie West-Vlaanderen
Joseph de Bethune (1859-1920) studeerde eveneens rechten en was substituut van de Procureur des Konings en adviseur van de provincie West-Vlaanderen
François de Bethune (1868-1938) was professor aan de Universiteit te Leuven en burgemeester te Marke
Emmanuel de Bethune (1869-1909) zou achtereenvolgens burgemeester van Oostrozebeke en Marke worden
Ondanks de politieke start van zijn carrière zou Jean-Baptiste Bethune zich steeds meer gaan toeleggen op zijn kunstenaarsloopbaan. In Brugge had hij regelmatig contact met Mgr. Malou, die hem introduceerde in de Engelse kunstenaarskolonie waar James Weale een grote invloed uitoefende op de neogotische beweging.
Jean-Baptiste Bethune raakte zelf alsmaar meer gefascineerd door de (neo)gotiek en zou uiteindelijk uitgroeien tot één van de pioniers van deze kunststroming in België. Hij realiseerde tal van bouwwerken zoals het kasteel van Loppem, de abdij van Maredsous, het Engels Seminarie te Brugge, het neogotische dorpje Vivenkapelle en ook de Sint-Brixiuskerk te Marke is van zijn hand. Alle plannen met bijhorende dossiers bleven bewaard in het archief van de Stichting de Bethune.

Naast zijn functie als architect/ontwerper richtte hij samen met de Broeders van de Christelijke scholen onder meer te Gent ook de Sint-Lucasscholen op. Deze scholen werden bekend om hun vakbekwame ambachtslieden, die werkten volgens de principes van de Christelijke middeleeuwse kunst.

Oudheidkundige;
Architect en ontwerper;
Medestichter Sint-Lucasschool Gent;
Actief in de pauselijke werken;
Promotor van de archeologisch-liturgische neogotiek in België; 'de Belgische Pugin'
1855-: voorzitter Middenraad Sint-Vincentius a Paulogenootschap Brugge;
1859-1872: voorzitter Middenraad Sint-Vincentius a Paulogenootschap Gent;
1881-1885: schatbewaarder Hoofdraad Sint-Vincentius a Paulogenootschap België.