Alice Holbach

In 1899 en 1900 stelde Alice Holbach samen met haar vriendin, collega en huisgenoot Jeanne De Brouckère (Brussel, 1887 – Hampstead 1945), verschillende toegepaste kunstobjecten tentoon op het jaarlijkse salon van het kunstenaarscollectief La Libre Esthétique in Brussel. Tijdens deze periode waren beide kunstenaressen ook actief binnen de Association Artistique de Haute-Claire.

Kort na 1900 trok Alice Holbach samen met haar echtgenoot, de kunstenaar Eugène Chanal (Brussel, 1872 – 1925) naar Parijs. Beiden presenteerden ze hun creaties in Parijse boetieks en op de Parijse salons. Ze namen bijvoorbeeld meermaals deel aan het Salon National des Beaux-Arts, het Salon des Indépendants en het Salon d’Automne. Ook op de internationale tentoonstelling van 1925 te Parijs, waren ze vertegenwoordigd. Ook na de dood van haar man in 1925 bleef Alice Holbach, samen met meerdere werknemers, tinnen sierobjecten maken. Enkele jaren later werden hun producten aangeboden op de Utrechtse jaarbeurs van 1928. Ook dan nog blijft Holbach de kenmerkende dubbele signatuur “A. E. Chanal” gebruiken.

In haar vroege carrière, omstreeks de eeuwwisseling, werkte Holbach vooral in gedreven koper, eventueel met toevoegingen in email. In mindere mate maakte ze ook gebruik van tin en zilver. Ze maakte sierobjecten zoals klokken, sierborden en deurbellen.
Naast sier- en gebruiksvoorwerpen maakte Holbach ook draagbare juwelen, kettingen, gespen, kledinghaken en zomeer. Deze presenteerde ze onder andere van 1901 tot 1903 samen met vier andere juweelmakers, onder wie Edouard de Martilly en Charles Boutet de Monvel, op een jaarlijkse tentoonstelling in de Parijse galerij l’Art Moderne.