Paul Ibou

Paul Ibou is de zoon van een CVP-politicus. Reeds als achtjarige was hij obsessief met tekenen bezig. In 1953, vlak na de dood van zijn vader, werd hij met alleen een diploma van de lagere school op zak, student aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Ibou zat er in de klas met o.a. Wim (Wannes) van de Velde, Vic Gentils en Pol Mara.
Na schooltijd verdiende hij geld met het beschilderen van etalages. Later werkte Ibou voor de Zoo en ontwierp sjaals, verpakkingen enz. met dieren. Hij ging aan de slag bij Fotogravure De Schutter, waar hij van de zaakvoerder druktechnieken leerde en logo’s begon te ontwerpen.
Sinds 1956 kreeg hij opdrachten van de Provincie Antwerpen, waaronder in 1982 een logo. In 1957 signeerde hij voor het eerst een werk – een decor voor de Provincie dat nodig was voor de Wereldtentoonstelling in 1958 in Brussel – met het pseudoniem Ibou.

Bij het Plantin-Genootschap studeerde Ibou drukkunst. In 1962 richtte hij Paul Ibou Design op. Vanaf 1967 woonde en werkte hij een tijd in de Verenigde Staten waar hij in contact kwam met Pop Art en opdrachten kreeg van Fortune, Time en andere prestigieuze publicaties.

Ibou was een van de toonaangevende figuren in het Antwerpse kunstenaarscircuit van het einde van de jaren 1960, maar als designer bleef hij toch een buitenbeentje. Samen met echtgenote Liliane-Emma Staal runde hij de tentoonstellingsruimte en bookshop Multi-Art Gallery waar ze kunstenaarsboeken, multiples (gelimiteerde edities) en andere grafische producten zoals kalenders en wenskaarten uitgaven en verkochten. Met Vorm in Vlaanderen, een 'kreatief informatie- en beeldblad over grafische kunsten, visuele kommunikatie, vormgeving (design) en kultuur', bracht hij in de jaren 1980 zijn eigen werk en dat van collega-ontwerpers onder de aandacht.

Ibou’s werk kreeg ook internationaal veel weerklank, vooral in China, waar zijn logo’s transformeerden tot kolossale kunstwerken in de openbare ruimte.
In 2001 stopte Ibou met zijn werk als grafisch ontwerper en richtte zich op schilderen en beeldhouwen.

Hij was medestichter van het Vlaams Verbond van Grafici (VVG) in 1966.
Hij was voorzitter en medestichter van Groep Interecho sinds 1985 en de beroepsvereniging Grafische Vormgevers Vlaanderen (GVV) sinds 1986.
Hij was lid van verschillende verenigingen waaronder de sectie van grafische ontwerpers van Febelgra, de Vereniging voor Promotie en Communicatie (VEPEC), de Stichting Marketing vzw en de Vereniging ter Bevordering van het Vlaamse Boekwezen vzw (VBVB). Hij was ook oprichter van de culturele groep Vorm in Vlaanderen" in 1979, waarbij hij o.a. samenwerkte met Lieven Daenens.

Hij nam deel aan de volgende tentoonstellingen in het Design Centre in Brussel:
1967 - Graphic Design
1968 - Vie du Graphisme, Geschenken en Wenskaarten en Les 1000 Visages du Papier
1969 - Graphic Design
1970 - Graphic Design
1971 - Design 1971
1984 - Design voor de Staat

In 2019 schonk hij zijn 'logotheek' aan het Design museum Gent.