Organisatie, Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen / Commission Royale des Monuments et des Sites

België richtte in 1835 als eerste Europese natie een officieel adviesorgaan op om de regering te ondersteunen bij haar beleid omtrent het behoud en de restauratie van monumenten.Al snel werd duidelijk dat er nood was aan een specifiek beleid voor de bescherming van de natuur en van waardevolle landschappen. Tegen die achtergrond werd de Commissie in 1912 uitgebreid met een sectie landschappen.De expertise van de KCML werd over het algemeen erkend en haar adviezen werden in veel gevallen opgevolgd. Pas in 1931 echter werd het inwinnen van advies bij de Commissie bij wet vastgelegd. Deze wet (7 augustus 1931) legde ook voor het eerst de rechten en plichten vast voor de eigenaars van beschermd erfgoed.Vanaf de jaren 1960 groeide stilaan de algemene interesse en het maatschappelijke draagvlak voor een betere bescherming van het erfgoed. Van haar kant kaderde de Commissie haar activiteiten steeds meer in de internationale context en integreerde ze in haar adviezen de richtlijnen van verschillende internationale charters en conventies.In 1968 werd overgegaan tot de splitsing van een autonome Nederlandstalige en Franstalige afdeling van de KCML.