Jozef Peeters

Jozef Peeters studeerde van 1904 tot 1913 aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. In 1913 leerde hij het Italiaanse futurisme kennen. Hij debuteerde met landschappen en portretten met een strakke lijnvoering en mystiek-symbolistische (theosofische) inhoud. In 1918 maakte hij onder invloed van Marinetti futuristische tekeningen en aquarellen. Via kubistische en futuristische kunstopvattingen kwam hij rond 1920 tot de abstractie met eigen theorieën over de ‘nieuwe beelding’, vergelijkbaar met die van de Nederlandse groep De Stijl van Piet Mondriaan en Theo van Doesburg. Hij maakte constructivistische schilderijen en linosneden met uitgesproken geometrische vormen.

Hij was zeer actief in de Antwerpse en Vlaamse kunstwereld en onderhield intensieve briefwisselingen met een belangrijk deel van de avant-garde op het verdere Europese vasteland: schilders, schrijvers, beeldhouwers en architecten. Hij werd hierdoor een van de pioniers van de abstracte kunst in België. In 1920 en 1922 organiseerde hij met 'zijn' Kring Moderne Kunst internationale congressen die bezocht werden door de Europese avant-garde.

Hij was samen met Fernand Berckelaers (later bekend als Michel Seuphor) een van de drijvende krachten achter de avant-gardetijdschriften 'Het Overzicht' (november 1922-februari/maart 1925).
Samen met de Nederlandse schrijver E. du Perron en dichter en kunsthandelaar Paul van Ostaijen was maakt hij als nadien het tijdschrift 'Driehoek' (april 1925-januari 1926). Beide tijdschriften waren baanbrekende podia voor de verspreiding van nieuwe ideeën over de toenmalige hedendaagse (modernistische) kunst (o.m. een ‘Manifest voor Schilderkunst’). Hij ontwierp ook meubels, interieurinrichtingen, wandtapijten e.a. voor zijn vrienden.

In 1921 reisde hij naar Parijs waar hij ontmoetingen had met Fernand Léger, Marthe Donas, Archipenko, George van Tongerloo en andere avant-gardekunstenaars, en ook met Piet Mondriaan. In december 1922 bezocht hij samen met Michel Seuphor Berlijn waar hij kennis maakte met o.a. Marinetti en Vassily Kandinski.

Rond 1927 brak hij abrupt met de kunstwereld. Hij zou zich de daaropvolgende 25 jaar bijna uitsluitend bezighouden met huishoudelijke taken en de opvoeding van zijn kinderen. Hij bleef wel creatief werk produceren. Eind jaren twintig beschilderde hij met olieverf het volledige interieur van zijn huis. Het werd een uniek ensemble dat (pas) in 1995 in zijn geheel de status van beschermd monument kreeg. Na het overlijden van zijn vrouw in 1955 begon hij terug te schilderen. In 1954 vond de overzichtstentoonstelling 'Les Premiers Abstraits belges' plaats in de Brusselse galerie Saint-Laurent.