Hélène De Rudder

In 1886 volgde Hélène De Rudder lessen confectie (in standaardmaten geproduceerde kleding) aan de École Professionnelle des Jeunes Filles te Elsene. Ze haalde in 1887 haar diploma, waarna zij nog een borduurcursus volgde. Rond diezelfde tijd volgde ze ook teken- en schilderlessen bij Maria De Rudder, de zus van Isidore De Rudder met wie ze later huwde. De lessen van Maria De Rudder vonden plaats in het atelier van Isidore De Rudder, die zelf beeldhouwer was.

Hélène De Rudder maakte grote allegorische werken voor het Koloniaal Paleis in Tervuren, die in 1897 op de Koloniale tentoonstelling geëxposeerd werden. Voor de trouwzaal van het gemeentehuis van Sint-Gilles borduurde ze een allegorie van het burgerlijk huwelijk en ook voor het stadhuis van Brussel maakte ze werken. Samen met Isidore De Rudder realiseerde zij wandtapijten, onder meer voor de Congolese tentoonstelling in Tervuren in 1897 (twee tapijten met als thema 'beschaving en barbarij').

Haar werken waren een combinatie van borduurwerk en applicatie. Zo paste ze vaak patchwork toe, een applicatie met oude stoffen die met naaldwerk worden afgewerkt. Ze bracht stukken stof aan die ze met elkaar verbond aan de hand van borduursteken in zijdedraad en borduurde vervolgens handmatig de details. Voor haar werken maakte ze gebruik van satijn, zijde en tweedehandsstoffen.