Frans Peeters

Frans Peeters was een Antwerps architect die een omvangrijk religieus oeuvre tot stand heeft gebracht, maar daarnaast ook diverse woonhuizen, scholen en winkelinrichtingen heeft gerealiseerd.

Zijn vroege werken, hoofdzakelijk woonhuizen, uit de tweede helft van de jaren 1920, is nog sterk decoratief. Qua vormentaal en materiaalbehandeling sluiten deze gebouwen nauw aan bij het werk van Jozef (Je Huygh (1885-1946). Naderhand evolueerde hij naar een strakke geometrische vormentaal. Zijn eigen woonhuis, Ruytenburgstraat 32 te Berchem (1931), is een rechthoekig volume met licht vooruitspringende verdiepingen.

De kapel die hij in 1928 voor de Antwerpse normaalschool aan de Mutsaardstraat bouwde bevatte reeds vele kenmerken van zijn verdere kerkenbouw: brede overspanningen, een eenvoudige witte ruimte, art decogetint meubilair, symoblisch geladen sculpturen van Albert Poels en kleurige glasramen naar eigen ontwerp. De dekanale Sint-Jan-Evangelistkerk te Wilrijk (1932-1933) getuigt van een strakke geometrische vormgeving. Dezelfde monumentaliteit vinden we terug in de kapel voor het Klein Seminarie te Hoogstraten (1934) maar zijn meesterwerk is ongetwijfeld het noviciaat van de Witte Paters te Varsenare (Jabbeke) (1936-1937). Hij was ook verantwoordelijk voor het ontwerp van het interieur en exterieur van de katholieke normaalschool van Antwerpen.

Verder realiseerde hij in samenwerking met E. Van der Paal het stadion van Berchem Sport met een monumentale, geblokte toegangspoort (1927-1929).

Frans Peeters was ook leraar en vanaf 1936 directeur aan de academie van Berchem.

Hij was een bevriend kunstenaar van de Pelgrimbeweging en nam deel aan de Pelgrimtentoonstelling van 1930.